Siz neden ibadet ediyorsunuz o halde sevgili mekselina? Tüm derdiniz 'imtihani' gecmek degil mi? Cok degil, daha birkac ay önce yine burada tartismistik, ateistler (bu genelleme degildir yanlis anlasilmasin) nasil oluyorda ahlakli ya da iyi diye... Sözüm ona mutlaka birsey yapmak icin bir baski unsuru, ceza/ödül mekanizmasi gerekmiyor ama; inancta yoksa sevgi ve ya korku kim niye inansin ki? Di'mi?.
efenim ateist ahlaklı olabilir mi.
size göre olur.Çünkü ahlak görecelidir .
Müslümana göre ,Ahlakının kaynağı vahiydir.görecesi mörecesi olmaz.
Her insan fıtrat üzere doğar.Yani insan doğası Allaha inanmak üzere proğramlanmıştır.Ateist bu kendi doğasını reddeden, kalbindeki bu doğal bilginin;imanın ;hakikatin üzerini örten kişi olduğundan, vahiy ona kafir(örten )der.İşte bu kendi kendine dahi yalan söyleyen insanın başkalarına karşı dürüst davranması beklenmez.yalansa en önemli ahlak zaaflarından biridir.
yine küfür en büyük zulümdür.Başta küfrederek kendisine zulmedenin başkasına adil davranmasıda beklenemez.
Yine hakikati kabul etmemek,cehalettir.bunların başıda ebu cehildir.
Hakikati kabullenmemek konusunda o kişi üzerinde müessir diğer huylara girmiyorum bile efenim...
Dincileride, dindarlarida ibadet kurtarmaz, beter eder. Sabahin köründe kalkip abdest alir, namaz kilar. Ögle, ikindi, aksam derken yatsi. Sokakta bu adamlardan birini görseniz selam bile vermeyin, ibadetinden alikoyarsiniz -günah. Cebinde bir tesbih, ceker dururlar, allahi anar... Bazisi yasamaya bile vakit bulamaz ibadetten. Hayattan eder, kurtarmaz.
efenim emniyetten dindarların suç oranı,
sosyologlardan sosyalleşme oranları,
psikologlardanda ruh sağlıklarının inanmayanlara oranla ne kadar iyi durumda olduğunu tesbit etmek için araştırmacı gasteci olmaya gerek yok.bal gibi ortada.
Bu demektir ki,din insanın bu dünyasını selamete erdirmede önemli ve gerekli.
Kaldıki sizin yaşamaktan anladığınız nedir merak ettim."İbadetten yaşamaya vakit bulamamak" derken kastınız İçmek,eğlenmek,yemek,içmek,çiftleşmek se....ise onu hayvanlarda yapıyor.
İnsanın bir farkı olmalı değil mi.
Hz. Mevlana;" sen bedeninle değil ruhunla insansın" der.Yoksa bedensel olarak bizde hayvanlar gibi yaşayan bir organizmayız nihayetinde.
Oysa Ruh öylemi;"kendi ruhumdan üfledim"diyor yaradan.Kendi kıymetini takdir edemeyip mutluluğu geçici dünya menfaatlerinde aramak ne acı.Ve mutluluğu arayıp bulamama uğruna heder edilmiş koca bir hayat efenim.
Oysa mutluluk ve huzuır bu dünyada var.Ve bu ancak Allahı anmakla olur.Allahtan gafil bir hayat heder edilmiş, boşa geçirilmiş,cehennemvari bir hayattır.Öte taraftada durum vahim.
Yani tam tersine imandan uzak hayat ;yaşamaya vakit bulunamayan, ordan oraya savrulup durulan bir dramdır .Mutluluk ve huzur ;peşinde koşuldukça uzaklaşan ütopyadır.
iman sayesinde ise iki cihan saadeti elde edilir.
saygılar efenim

rv: