O kadar yukarıdasın ki seni görmek için ölmem lazım.
-
Hoşgeldin ziyaretçi , forumdan daha fazla yararlanmak için buradan üye olunuz...
Eskiz Defteri
- Konbuyu başlatan sis_labirenti
- Başlangıç tarihi
- Cevaplar 103
- Görüntüleme 12K
Okunuyor :
Eskiz Defteri
Seni kendimi inkâr etmek için yarattım. Ve şuan yalnızlığa, sessizliğe şirk koşuyorum. Görmüyor musun? Sen varettim ve inkâr ettim kendimi. Bu bir gerçek! Aynı senin kendini inkâr etmek için beni yaratman gibi...
Belki de bir rahim... Doğurmaya çalışıyor kendi yüzünü..
Sanki camlar kabuk bağlamış. Sokaklar öldüresiye bir yara... Dışarı bakıyorum. Gözlerimin kanadığını hissediyorum. Bakışlarım kabuk mu bağlamış ne! Gözlerimi söküyorum yuvalarından. Artık boş bakmak istemiyorum. Göz olmadan da görmek lazım. Ölmeden önce ölünebileceği gibi...
İstiklâl bomboş... Kimse ama kimse yok. Olanların hiçbiriyse daha doğmamışlar. Doğmuş olanların hiçbiri daha ölmemiş...
Bir çöle çivilenmiş serap sancısıdır duyumsadığım. Uzak ve bilinmez ülkelerin lisanları denli acıtıcı. Hep gidilen bir yerin bilinmeyen, görülmeyen bir yanı gibi şaşırtıcı. Öyleyse sarı kumlara yasla rahmini. Ve susuzluktan ölmekte olan bu iskelete etini bağışla! Bırak ki sen olarak yaşayayım. Öyle ki tek ölen ben olayım.
Bir resim çizerim. Sen çizgileri izlersin. Bense gözlerini. Sonra boyarım. Sen renkleri izlersin. Bense kayboluşunu...
"Din insan içindir" dedi. Sonra durdu ve yanında durup onu dinlemeyen çocuğa sertçe vurdu. O çocuksa tüm insanlığıyla reddetti dini. O an inandı ki din insan için değilmiş.
Yüreğine sağlık kafka,paylaşımların dikkate değer..
Teşekkür ederim Sayın Simge.
