kendi kalemimden..anneler gününe özel...

Elimi tutuğun ilk anı hatırlıyorum
Küçücük ellerimi sıcacık kavrayaşını
Yanağımda hala öpücüğünün izi duruyor
Ve kokun hala üzerimde..
Bakışların her an gözlerimde
Ve sanki arkana dönsem sen varsın
Elimi uzatsam tutuvericeksin..
Sen bana aldığım soluktan da yakınsın aslında

Ben Büyüdüm anne..
İçimdeki çocuğu büyütemedim sadece
Zaman zaman içimi acıtan yakarışlarını duyuyorum
Ben büyüdüm de anne
O büyümüyor...
Bazen öyle kırılgan oluyor ki
Bazense bir fırtına gibi asi

Ben büyüdüm de anne
İçimdeki çocuk büyümüyor

Hala tok yüreklere alışamadı anne
art niyetlere geçit vermiyor
Sevgi olmayan hiç bir yürekte barınmıyor

Ben büyüdüm de anne
İçimdeki çocuk büyümüyor..

Aynaya her bakışımda olgunlaşan yüzümde
Ufacık bir çocuğun öfkesini görüyorum
Hayata ve isyanalara..
Öyle öfkeli bakıyor ki...

Ben büyüyorum da anne
İçimdeki çocuk büyümüyor....

Şimdi anne olmanın sevincini yaşıyorum
Küçücük bir yürek taşıyorum içimde
Her kıpırdanışında tebessüm beliriyor yüzümde
Ben büyüdükçe o da büyüyor anne
Onu koklayacağım anı sabırsızlıkla bekliyorum ;

Ben büyümdümde anne;

İçimdeki çocuk(lar) büyümemek için direniyor....

k.mutluluk.....

(her hakkı bana aittir)