ANNE NEDEN BEN
Önce kulaklarım gitti.Gitmesi için bir neden yok. Sen duymak istemiyorsun dediler.
Sonra aldatıldım. Bu sefer bacaklarım gitti. Aldatıldığını kabullenirsen düzelir dediler.
Kabullendim. Bacaklarımı geri almayı başardım ama kulaklarımı alamadım.
Tekrar âşık oldum. Terk edildim Bu sefer ellerim gitti.
Reddettim. Aşk yüzünden olamaz dedim.
İçindeki adam seni kandırıyor. Deli Hastanesine yatmalısın dediler. İçimdeki adamın varlığına inandım.
Ağrıdan yerlerde sürünürken, onu yenmek için ilaç almayı reddettim.
Sonra, Pardon biz yanılmışız. İçinde başka bir adam yok. Sen gerçekten hastaymışsın dediler.
Ve en sonunda gözlerim güneşe veda etti
Yapılacak bir şey yok. Kabullenmelisin. Kör ve sağır bir şekilde yaşayabilirsin dediler.
yukarıda yazılanlar yazar (murat kefeli)'in yaşadığı olayları yazdığı kitabın önsözü,ve yazar bu olayları gerçekten yaşamış.
şimdi düşünüyorumda aşk acısı insanın vücuduna bukadar etki yaparmı,yani adam sağır olmuş kör olmuş kötürüm kalmış,ne bileyim çok zor bi durum.bu nasıl bir sevmenin ayrılık acısı? sevmek değil bu.bu başka birşey
siz hiç ayrılık sonrası böyle en azından buna yakın fiziki bozukluklar yaşadınızmı?